پیش بینی من از انتخابات ریاست جمهوری سال 96 ایران (که امیدورام اشتباه باشد)

متاسفانه باید گفت شانس روحانی بیشتر است چون :

1- بین نیروهای ارزشی هیچ اتقاق و انسجام و اتحادی نیست و پس چند روز اول شعار دادن در اتحاد ول می کنند وهرکس بطرف هوی و هوس خود می رود

2- روحانی برای بدست آوردن رای مثل بقیه اصلاح طلبان با چراغ سبز نشاد دادن به افراد لائیک و بی قید و معاند و حتی مخالف اسلام  به راحتی آنها را جذب می کند و به این طریق علاوه بر آنها انسانها زود باور وساده مسلمان را هم دارد و افرادی را که مرحوم هاشمی و سید حسن خمینی بطرفش فرستاده اند را هم دارد و از آنطرف چشم امید خارجی های مخالف اسلام و مردم ایران هم به او هست و همه امکانات را برایش فراهم خواهند آورد تا او رای بیاورد چون برادری خود با آنها را هم اثبات کرده پس امید کمک از آنها هم دارد

3- افراد شاخص اصولگرا ها هیچ شانسی برای رای آوردن ندارد که بارز و مطرحشان آقای قالیباف است که بخاطر سابقه خوب انقلابی اش که در حال حاضر نزد اکثر جوانان سوابق منفی محسوب می شود و سابقه وفاداریش به نظام  که در مد جدید اجتماعی امروزی ،عقب افتادگی محسوب می شود و مسائل پیش آمده در مورد آن زمینهای واگذاری یا موردمناقشه  مورد بحث و همچنین مسئله آتش سوزی پلاسکو و تخریب شدنش توسط  عناصر مخالف بدون اینکه دفاع خوبی از طرف مسئولین نظام از او بشود ایشان ضربه سختی را متحمل شده اند بنابر این شانسی ندارند

و سایر اشخاص ارزشی همچون جلیلی نیز به دلیل وجود بعضی از خصوصیاتی که در مورد آقای قالیباف عنوان شد   رای نخواهند آورد -همچنین رفتارهای افرادی چون احمدی نژاد که بپای اصول گرا ها نوشته شد (با اینکه هم خودش و هم اصولگرایان در سال گذشته اصول گرا بودنش را کتمان کردند ولی او با حمایت اصولگرایان و اظهار پشتیبانی آنها آمده بود) ضربه مهلکی به جناح به اصطلاح اصولگرا زده است و آنها را درنظر مردم  متدین ضعیف نموده بخصوص اینکه رفتار کاسب کارانه و تعویض موضع لاریجانی در دوره پیش انتخابات مجلس شورا مزید بر علت گردیده تا مردم در مورد اصولگراها بد بین باشند 

اما  بهترین گزینه همین آقای رئیسی هستند که هم  مستقلند و هم کمترین امکان حمله موفقیت آمیز دشمن و رقیب بی دین درموردش امکان پذیر است ولی بخاطر جلوه گر نما کردن دنیا جلوی چشم مردم توسط اصلاح طلبان و همان عوامل ذکر شده ایشان نمی توانند موفق میدان باشند و روحانی با اینکه هیچ سودی برای جبهه و جریان خودش هم نداشته بجز دریافتی های میلیاردی و نجومی اطرافیانش  باز شانس اول را دارا هست

4- بهترین راه  عدم توفق اشخاصی چون روحانی یا هرگزینه ناموفق و مضر دیگری که توسط شورای نگهبان تائید می شوند رفتار و کردار درست خود نظام نسبت به مردم بود و هست که متاسفانه مسئولین عالی رتبه کشور بخاطر روحیه بسته خود و عقیده شخصی و غیر مثمر  و غیر منطقی و باورهای عجیب و غریب خود مانع تحقق آن هستند  یعنی اینکه بجای اینکه  امکان و فرصت این موضوع داده شود که نامزدهای ریاست جمهوری و بعد همان روسای جمهور بخواهند مشکلات اقتصادی مردم را حل کنند خود نظام تحت تدابیری ویژه این مشکل را از سر راه مردم بر می داشت تا اینهمه بی عدالتی و حق کشی و سوءاستفاده و دزدی و زد وبند با اموال و ثروتهای کشور نشود و این ثروت را بطور عادلانه و منطقی  و برای بهبود  معیشت و اقتصاد مردم بین آنها تقسیم می نمود و نمی گذاشت این موضوع وسیله ای بی رحمانه و شمشیری دولبه برعلیه دین ودنیا و استقلال مردم و به نفع سود جویان سیّاس باشد بدین ترتیب  بهترین پشتوانه مردمی برای نظام محقق می شد که حتی  چه بسا افراد لائیک زیادی طرفدار نظام می شدند و یا خیلی از افراد مایوس از وضعیت اقتصادی بریده از نظام و دلسرد از مسئولین عالی رتبه   همه بطرف  نظام بر می گشتند 

از طرفی نامزدهای ریاست جمهوری که فقط می بایست مجری محض باشند نه  فرصت سوء استفاده ابزاری از این مشکل مردم  راداشتند (معیشت) و نه امکان و داعیه سیاست گذاری نظام را  چون اساسا سیاست گذاری نظام نباید توسط قوه مجریه صورت بگیرد  که متاسفانه بخاطر دادن اختیارات اقتصادی بی مورد به دولتها ، آنها انواع  فرصت سوء استفاده و رانتخواری از این موضوع را پیدا می کنند

( معتقدیم که نظام برای چهار چوب اقتصادی خودش باید تصمیم و سیاست گذاری داشته باشدو تا حد خاصی را که رفلع نیاز داخلی و کفاف زندگی مردم و حفظ امنیت کامل اقتصادی کشور را بکند و فقط بخش اجرائی اقتصاد و درآمد زائی و جلب سرمایه گذار  را تا حد قابل کنترلی بدست دولتها داده  و فقط برای گشایش و انبساط و رونق بده بستانها و ارزش افزوده به دولتها میدان بدهد نه همه امور اقتصادی را .دادن همه امور اقتصادی کشور بدست دولتها مثل این می ماند که پدر خانواده همه مایملک خود را بدست یکی از فرزندانش داه باشد و آنوقت خیلی که همت بکند یکی یا چند تا از بچه هایش را به عنوان مثلا ناظر و یا گزارشگر قضیه معرفی کند آنوقت ببنید چه بر سر کل اعضای خانواده خواهد آمد (اگر فرزند دارای اختیار به ساز  هرکسی بچرخد وبرقصد الّا سفارشات و منویات و صلاح خانواده و پدر ) 

خلاصه مطلب اینکه :بجای اینکه نظام به ایستد تا نامزدهای ریاست جمهوری با سرنوشت اقتصادی کشور هم مردم را دسته بندی و طبقه بندی نمایند و اقتصاد و صندوقهای ارزی و پولی را وسیله ارتقای حزبی خود قرار بدهند و رانت بدهندو بگیرند و .. ، نظام بیاید خودش راسا برای افراد جامعه سهمیه مستقیم از ثروت کشور بطور مساوی و نه ببیشتر و کمتر  قائل شده و به آنها تقدیم کند ومردم را از خودش راضی نگهدارد(و به آنها بگوید هرکس بیشتر می خواهد باید خودش با سعی و تلاش خود بدست بیاورد و برای نیازمندان هم امکان وام و تهیه ابزار فراهم نماید ،البته باید این قسمت از کار را به دولتها سپرد  ) تا مردم برای خاطر نظام پای صندوق رای بیایند نه برای دریافت تحقیر آمیز مبلغی ناچیز از فلان نامزدی که برای انتخاب شدنش به آنها وعده و قول داده و به لائیکها فلان وعده و به بی حجابها ها فلان وعده را .

نظام باید به مردمش بطور مسقیم برسد  ،بایدخودش به مردم  قدرت و توان و شارژ اقتصادی عادلانه و مکفی انتقال و اختصاص بدهد  تا ببیند که چه معجزه ای رخ خواهد داد تا ببیند چه مقدار از حمایتها   مردمی  زیاد تر خواهد شد تا ببیند چقدر از میزان جرم و بزه اجتماعی و فساد دولتی و حکومتی  و اجتماعی کمتر خواهد شد

ولی متاسفانه  باید اذعان نمود که در کشورمان کسی ازمسئولین از این زاویه (که زاویه سالم و خدا پسندانه اداره کشور است ) نگاه نمی کند و گمان می کنند که اگر آن فرصت اغوا کردن و طمع ایجاد کردن توسط منابع ملی بدست احزاب نباشد  هیجان و استقبال عمومی نسبت به انتخابات صورت نخواهد گرفت . و بنابر این برای همین اقتصادرا درست کرده اند وسیله ای برای احزاب و  افراد موفق سیاسی در جذب آرای مردم تا بوسیله آن بتوانند مردم را هر چه بیشتر پای صندوق آرا بکشانند و بگمان خود این راه راه  موفق تری است و به نفع نظام است  در حالی که این گمان گمان ناصحیحی هست . تقسیم رزق و ثروت را اگر به روش علی (ع) انجام بدهیم همیشه بهتر و صواب و ثواب تر است 

این نظری شخصی است و غرض از نشر آن تکذیب سایر روشها نیست بلکه اصرار در امتحان کردنش است چنانکه ما مردم این کشور تحت انواع امتحانان قرار گرفته ایم پس اگر این امتحان را نیز به اجرا بنشینیم  خیلی ضرر نکرده ایم بلکه ممکن است سود هم داشته باشد ولی قبل از آن می شود یک امتحان بدون ضرر هم نمود و آن این است که با یک همه پرسی نظر مردم را در این مورد جویا شد ولی اگر مطمئن هستیم که این روش روشی است که مورد سفارش و تائید پیغمبر (ص) ائمه هدی (ع) هست زحمت  و هزینه همه پرسی هم نمی خواهد 

یعقوب آروند -رشت