وظیفه ی خطیر و بزرگ علما و حوزه های علیمه در مورد صدا و سیما و سینما و رسانه ها ؟؟؟

یکی از بزرگترین مصیبتهای جامعه ما ایرانی ها تلویزیون جمهوری اسلامی و بازیگران هستند 

و این مصیبت محقق نشده الّا در   مسئولیت نشانسی مسئولین و بخصوص علمای دین و حوزه های علیمه 

تقریبا تمام بازیگران زن و تعداد زیادی بازیگر مرد در  سینما و تلویزیون کشورمان  فاقد وجاهت و صلاحیت لازم برای بازی در نقشهایی هستند که در آن به بازی گری و در واقع به ریا کاری می پردازند 

مگر این باور همه نیست که کسی بهتر نقشی را بازی می کند که باورش داشته باشد؟

یعنی وقتی کسی اگر بخواهد نقش  یک امام و امامزاده و پیغمبر و قدیسی را بازی کند اگر باورش داشته باشد آیا بهتر آن نقش را بازی نخواهد کرد؟ قطعا همه خوهند گفت بله چنین است 

مسئله بعدی این است که وقتی قرار است نقش مثبت و مقدسی بازی شود  از لحاظ عقلی و اخلاقی آیا بهتر نیست که بهترین و بی آلایش ترین افراد آن نقش را بازی کنند تا وقتی بینندگان  آن بازی را می بیند  با نقش عادی و روز مره آن بازیگر  با این نقشش منافات نداشته باشد و هم اینکه جوانان و همه مردمی که رفتار و کردار این بازیگر را می بینند برای خود الگو قرار می دهند  آیا احتمال بالای منحرف شدن یا به اشتباه رفتنشان نیست وقتی که بازیگرش دارای صلاحیت نباشد ؟

که قطعا هست 

چراباید چنین باشد؟

وقتی بازیگری این بازیگران را درنقشهای مثبت و به جای شخصیتهایی بی همتای تاریخی و اجتماعی ودینی  یک طوری می بینیم که باید باشد ولی ولی وقتی تصاویر واقعی و روزمره  همین بازیگران را در فضای مجازی و در رسانه هاو در زندگی عادیمی بینیم  که چه جور بی توجه به همه آموزه ها و وظایف دینی و عرفی و حتی به دور از اخلاق، پوشش و لباس و مد و سگ بازی و غیره دارند باور می کنیم که این تلویزیون تلویزیون جمهوری اسلامی نیست 

و بلافاصلاه باور می کنیم که این نقصان بلکه این فاجعه مسئولانی دارد که به وظایف خود  عمل نکرده اند  تا وضع به اینجا کشیده شده است 

بله باید یک هنرمند  دقیقا  آنچیزی را که باور دارد بازی کند و بله باید تلویزوین مدعی اسلامیت ، افرادی را به بازی بگیرد که عقیده مند به ارزشها و باید و نباید های دین و اخلاق باشند 

آیا بازیگران زن کشورمان می توانند بگویند چنین هستند ؟

از چه چیز شان می توان باور کرد که چنین هستند ؟ آیا به صرف اینکه باید یک کاری بکنند و خودی نشان بدهند و یا پولی بتوانند دربیاورند می بایست هم بازیگر نقشهایی باشند که اصلا در دنیای اقعی خود قبولش ندارند و مردم را اینطوری راضی نگهدارند وهم اینکه به آنچه که باید قانونا و شرعا و عرفا پایبند باشند پای بند نباشند و بگویند این دیگر زندگی شخصی و خصوصی ما هست ؟ زندگی خصوصی و شخصی افراد آیا نباید داخل خانه شان و داخل اتاقشان باشد و آنطور باشد که هرکس و ناکس خواست نتواند از انحنا و پستی و بلندی بدنشان  و صورت رنگ ووروغن زده و شلوارهای تنگ و سینه های بر جسته و  عطر بوی ادکلن شان لذت ببرد؟ و سگ بازی و میمون بازی و هزار کوفت و زهر مار شان را ببیند و ؟

کدام کارشان  مورد تقلید و الگوی جوانان قرار خواهد گرفت آیا آنچیزی را که بازی کرده اند یا آن چیزی را که با هزار رنگ و لعاب و زرق و برق و فیلم و عکس و خیابان گردی و ..به مردم نشان می دهند ؟

سوال این است که چرا نباید در فیلم سازی و هنرهای تجسمی و امثالهم خانمهای واقعا محجبه و مومن  و اهل رعایت حضور داشته باشند ؟ چه کسی مسئول این حضورواجب  و جلو گیری از آن  حضورهای مسئله دار و نا مشروع و نامبارک است ؟ احتمالا آقایان علما و حضرات  آمر و ناهی  امور  دینی خواهند گفت  ما مسئول به آتش انداختن مومنان نیستیم تا آنها را جلوی چشم هزاران ببیننده بیاوریم و یا خواهند گفت این مسائل دون شان  فقاهت و علوم دینی است و یا خواهند گفت هزاران معضل در جامعه وجود دارد  که ورود  دین و حوزه های علمیه در این مسئله بی اهمیت  در اولویت ما نیست و از این قبیل توجیهات !

ولی آیا خود این حضرات مگر بارها بالای منبر نگفته اند :(کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم) ؟

خب مگر امروزه روز بغیر السنتکم  بجز همین صدا و سیما  و تلویزیون و رسانه ها و فضای مجازی هستند ؟

مگر موثر ترین کار در حوزه هنروفرهنگ   همین بازی گری و امثالهم نیست ؟

خب آقایان محترم در این رابطه و برای پالایش بستر آلوده دنیای بازیگری و جلوگیری از مفاسد و ضد ارزش گری بازیگران حاضر، که راضی  به گرویدن به پاکی و گردن نهادن به ارزشهای مورد نیاز یک جامعه اسلامی نیستند   برای تاثیر مناسب بر روی حرث و نسل  این کشور آیا نباید کاری بکنند؟

اگر نه چرا ؟

واگر بله  چه کرده اند و چه می خواهند چکار کنند؟

بگمانم هیچ 

آنوقت آیا می توانند بگویند که آنها قدر آنچیزی را که خمینی کبیر و شهدای این عرصه ایثار و خلوص و ارادت و انسانیت  با اهدای خون خود و همه چیز خود آوردند و تحویلشان دادند  را دانسته اند؟

هرچه بیشتر مردم متدین این خواسته را دارند کمتر جواب می بینند 

آیا نمی توان توسط حوزه های علیمه و با بخشهای تابعه شان در عرصه تبلیغ  درست و لازم و فرهنگ و هنر،  افراد شایسته و متدین  و مستعد شناخته شده و گزینش و آموزش ببینند و وارد دنیای هنر و بازیگری و فرهنگ شوند؟  بازیگران و هنرمندان و هنری که زیر نظر حوزه های علمیه هم درست و پاک به انجام  نقل روائی  ارزشها و هنر و حکمت و دین بپردازند و هم  میدان این عرصه را از مفاسد و ناراستی و کجی پالایش نموده و پاس بدارند ؟

این وجیزه فقط طرحی کلی از این موضوع است که می تواند در صورت  اراده و تصمیم مسئولین وعلما به صورت جامع و کامل و دقیق مورد مطالعه و برنامه ریزی و اجرا قرار گرفته و آنچنان تغییرات و ارتقائی در امور  همه جانبه جامعه ما بدهد که تمثیلش بسیار روشن و فوق العاده و  انقلابی بس عظیم باشد 

ارادتمند همه دلسوزان اسلام و فرهنگ  : یعقوب آروند -رشت

 

sarsabzeshomal - سرسبزشمال ...