با ثروت و منابع كشور چه مي توان كرد؟

يك سوال مردمي اين است كه چرا ما با اينهمه ثروت و منابع كه يكي از بالاترين رتبه را در داشتن همه نوع منابع و معادن و استعدادهاي ثروت افزائي و در آمد زائي داريم بايد هم در داخل كشور خود اينهمه فقر داشته باشيم و مردم مان از بهره بردن اندك و سهم داشتن محدود از اين ثروت محروم باشند  و هم اين ثروت هيچ كاري نتواند در عرصه هاي سياسي جهاني براي پيشبرد اهداف ملي و فرهنگي و عقيدتي ما بكند؟

چطور آل سعود و آل نهيان و آل فلان و بهمان عربستان و قطر و كويت و امارات و ..با اينكه خود كيسه ها ي (بانكهاي خصوصي و گنجينه هاي افسانه اي ) بزرگي براي خود و اطرافيان خود دوخته اند و از اين ثروتهاي ملي به نفع شخصي خود استفاده مي كنند ولي باز هم آنقدر به طرفدران داخلي خود مي دهند كه بدون هيچ كم كاري و اهمال در اطاعت شان در بيايند و هم در عرصه هاي مختلف جهاني آنقدر هزينه كنند و به همه سازمانها و افراد حقوقي و حقيقي ممالك كفر و شرك و هرزگي باج بدهند كه حرف خود و خواسته هاي خود را از آنها به سهولت  با جواب مثبت دريافت كنند؟

ايا ما در كار ناخن خشكي رتبه اول جهان را بخود اختصاص نداده ايم 

تاليف القلوب معني اش چيست؟

چرا پيامبر اسلام  بارها با بعض از قدرتهاي زمان مدارا نموده يا صلح و جنگ بس اعلام كرده بودند؟

آيا هيچ جاي از منابع روايي و اخباري اسلامي نيامده كه به مردم خود بخورانيد تا از دشمنتان نهراسيد؟

آيا نيامده كه به دوستان خود برسيد تا  رشته مودت و وحدت بينتان محكم ترين باشد؟

آيا در آن منابع نيامده  كه با بذل و بخششهايي هرچند سساسي هم مي توان به جنگ و مبارزه با دشمن پرداخت  و نقشه هايشان  راخراب كرد و بر آنان فائق آمد ؟

آيا دادن هزينه براي تغيير مواضع له خودو بر عليه دشمن در منابع و آراي بزرگان ما به عنوان يك وسيله استراتژيك اشاره نشده ؟

اگر بگوئيم نه دروغ گفته ايم 

در جاهاي مختلف قرآن و احاديث و روايات و سنت چنين دستوراتي با صراحت و يا تلويحا بارها اشاره شده و عقل هم آن را از ابتداي خلقت و تصميم گيري هاي انسان  تائيد مي كند 

پس جه جاي توجيه و ترديد و چه جاي اهمال و درجا زندن و عمل نكردن است ؟

چرا در كشورما چنين نمي كنند تا مردم ما هم طعم امنيت و بزرگ منشي و  آرامش و مساوات و عدم تبعيض و يكپارچگي و وحدت را بچشند؟

يعقوب آروند-رشت

sarsabzeshomal - سرسبزشمال ...